مقدار و نحوه مصرف:
این دارو تنها با نسخه دکتر دامپزشک تجویز و تحت نظر دامپزشک تزریق گردد.
گاو و گوسفند: تزریق زیرجلدی در پوست نرم شانه در گاو و گردن در گوسفند به صورت تک دز ۱ میلی لیتر برای ۵۰ کیلو گرم وزن بدن دام.
اسب: به صورت عضلانی به مقدار ۲۰۰ میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن (۲ میلی لیتر به ازای هر ۱۰۰ کیلوگرم وزن دام) به صورت تک دز قابل تزریق می باشد.
یک نوبت تزریق آیورمکتین باعث کاهش تعداد زیادی از جرب های پسوروپتس میگردد اما برای از بین بردن کامل آن تکرار تزریق به فاصله ۷ روز بعد لازم است.
سگ و گربه : ۲۰۰ تا ۴۰۰ میکروگرم بهازای هر کیلوگرم وزن بدن (معادل ۰/۲ تا ۰/۴ میلی لیتر به ازای هر ۱۰ کیلو گرم وزن بدن) به صورت زیرجلدی و تک دز قابل تزریق می باشد.
عوارض جانبی:
اسب: تورم و خارش در زیر شکم و ادم این قسمت، ۲۴ ساعت بعد از تجویز به علت ازدیاد حساسیت به گونههای میکروفیلاریایی اونکوسرکای(Onchocerca) کشته شده ایجاد میگردد به وسیله تجویز گلوکوکورتیکوئید قبل از آن و ۲-۱ روز بعد از آن از این حالت جلوگیری خواهد شد. و لیکن بدون تجویز این دارو، تورم بعد از ۱۰-۷ روز و خارش بعد از ۳ هفته رفع خواهد شد.
سگ و گربه: حساسیت سگ نژادکولی به این دارو بیشتر میباشد که به علت نفوذپذیری بیشتر سرخونی-مغزی به دارو و تجمع دارو در CNS میباشد (در سگها ممکن است واکنش شبیه شوک ایجاد کند که به علت کشته شدن میکروفیلاریاها میباشد).
تداخل دارویی:
ندارد.
موارد عدم مصرف:
در کره اسبهای کمتر از ۴ ماه استفاده نشود.
در توله سگهای کمتر از ۶ هفته تزریق نگردد.
تزریق در مناطق آلوده و خیس بدن حیوان نیز توصیه نمیشود.
هشدار:
تزریق زیر جلدی این دارو ارجح است.
از خوردن، آشامیدن، سیگار کشیدن در هنگام کار با دارو پرهیز شود.
ممکن است تورم و درد در محل تزریق بوجود آید که خود به خود از بین میرود.
سرنگ و سر سوزن در موقع تزریق دارو استریل باشد.
ظرف حاوی دارو به طور مطمئن از بین برود.
زمان پرهیز از مصرف:
گوشت گاو و گوسفند: تا ۳۵ روز پس از آخرین تزریق دارو.
شیر: در دامهای شیرده منع مصرف دارد.
فروش بدون نسخه دامپزشک ممنوع است.